‘Door het plezier te benadrukken, krijg én houd je mensen in beweging’

Huisarts Jörgen ten Berge van gezondheidscentrum ’t Weeshuis over de diabetes challenge

“Stel je voor dat je nooit meer mag sporten. Pas dan besef je hoe leuk en fijn bewegen eigenlijk is”, zegt huisarts Jörgen ten Berge. “Bewegen doe je namelijk niet alleen voor je gezondheid. Het geeft ook een goed gevoel. Daardoor blijven mensen het volhouden.” Om sporten te blijven stimuleren – ook voor mensen voor wie dat moeilijk is – organiseerde hij de Nationale Diabetes Challenge, samen met zijn collega’s van gezondheidscentrum ’t Weeshuis.

Wekelijks wandelen

Voor de ‘challenge’ gaan mensen met diabetes ­– en andere chronische aandoeningen – wekelijks samen wandelen. Jörgen: “Na een wandeling voel je je fysiek en mentaal beter. In de huisartsenpraktijk kom ik regelmatig mensen tegen met diabetes type 2. Bewegen is een belangrijk onderdeel van de behandeling. We zijn daarom met de fysiotherapeut, diëtist en praktijkondersteuners rondom tafel gaan zitten. Als gezondheidscentrum willen we laten zien dat we – naast het reguliere spreekuur – op een actieve manier met gezondheid bezig zijn.”

Kleinschalig van start

Een oproep in de stadskrant en een informatieavond leverde een groep van twintig wandelaars op. “We zijn blij dat we kleinschalig zijn gestart, want het was een hele organisatie,” vertelt Jörgen. “Op de informatieavond hield ik een persoonlijk praatje over bewegen. Ik benadrukte dat bewegen leuk is, zeker als je het samen doet. Plezier staat voorop. Dat maakte indruk. Ik liep overigens ook zelf mee. Helaas kon ik niet wekelijks, maar samen met mijn collega’s hebben we hebben een schema gemaakt waarin we elkaar afwisselden.”

Twee groepen

“Iedere dinsdagavond gingen we van start. Zes maanden lang, met alleen in de zomer een korte stop. Iedere deelnemer heeft een ander looptempo; daarom zijn we gestart met twee groepen. De ene liep vijf kilometer, de andere tien. Mensen leerden elkaar tijdens de wandelingen goed kennen. De een heeft een betere conditie dan de ander. De mensen hielpen elkaar, moedigden elkaar aan en raakten bevriend. In het begin hebben we een riksja gebruikt om de mensen die minder goed ter been waren, te ondersteunen. Ze konden dan af en toe rusten en daarna weer verder.”

De eindstreep

Het hoogtepunt was de wandeling op de landelijke diabetesdag in Amsterdam. Daar is met vijftien mensen de finish gehaald. Vijf mensen zijn tijdens het trainen gestopt, omdat het fysiek te zwaar was. “Wanneer ik terugdenk aan de dag en foto’s bekijk, verschijnt er een glimlach op mijn gezicht”, vertelt Jörgen trots. ”Wat was het gezellig en wat hebben we gelachen! Doordat je langere tijd met elkaar wandelt, bouw je een band op. In de eerste instantie zou een groep tien kilometer lopen en de andere vijf. Maar doordat iedereen zo betrokken was, hebben we besloten om met de hele groep voor vijf kilometer te gaan. Toen we samen de eindstreep over liepen, was iedereen zo gelukkig!”

Nieuwe plannen

En hoe nu verder? “Na Amsterdam was het project afgerond. De groep gaat nu zelfstandig verder met vijf enthousiaste wandelaars. Er zijn twee kartrekkers die de groep blijven motiveren en mensen werven. Ik blijf samen met twee collega’s contact houden om te kijken hoe het gaat. Daarnaast zijn er in de toekomst plannen om de loopgroepen uit te breiden en wandelingen laagdrempelig aan te bieden in de benedenstad. Hoe dat er precies uit gaat zien, is nog niet duidelijk. De groep vindt het jammer dat we niet meer meedoen. Dat snap ik wel, want het was erg gezellig. Wandelen vind ik sowieso erg fijn. Helaas schiet het er vaak bij in, als ik het druk heb. Dit was een mooie stok achter de deur en het is ook nog eens goed voor mijn gezondheid!”

Fotografie: Mika Kraft